Yaşlandıkça tahammülümün azaldığını hissetmeye başladım. Hayata, hayattaki bazı şeylere. Yani gençlikteki sabır ve tahammül yerini, düzen ve disipline bıraktı bende.
Öyledir ki, olaylar birbirini takip etti ve ben tam bir etiket manyağı oldum. İçtiğim sütün içinde neler vardan tutun giydiğim t-shirt’ün yüzde kaçı polyester yüzde kaçı pamuklara kadar süren eşsiz bir etiket denizinde savrulup gitmekteyim.
Hayatta öğrendiğim bir şey varsa, güzellik gerçekten ama gerçekten içten gelen bir şey. İçerik’ten yani. Sen illaki zayıflatıyor, ya da popüler diye juice cleaning yaparsan olmaz bu iş. İçeriğini bildiğin, sağlığından emin olduğun için içeceksin. Yaş aldıkça hafif aksileştim de sanırım ama olsun. Hayat bu der geçerim. Kendi katkıdan uzak, katkısız hayatıma da sizi beklerim. Sevgiyle ve saf, dupduru kalmanız dileği ile!